ALİ EMRE ŞİİRİNİN
İDEOLOJİK BİLEŞENLERİ:
YERYÜZÜNE DAĞILAN ŞİİRLER ÜZERİNE NOTLAR
Güncelin yakınında seyreden, güncel siyasete dair
göndermeleri olan bir şiir yazıyor Ali
Emre. Okur Kitaplığından çıkan
son şiir kitabı Yeryüzüne Dağılan* Şiirleriyle
bu dışbükey siyaseti daha bir duyurduğunu düşünüyorum Emre’nin. Yeryüzüne
Dağılan Şiirler, bünyesinde barındırdığı yoğun, dışrak enerjisiyle önemli bir
şiirsel toplamdır benim gözümde. Önemli olduğu için de -dostane duygulardan
uzak- eserin dışrak enerjisinin yayılımına dair düştüğümüz notları paylaşmayı,
okurun ve diğer şairlerin de bu paylaşımdan kendi duygu ve düşünce dünyalarına
yönelik bizce de mühimsenebilecek katkı ve hisse payları alacağını umuyoruz.
Evvelen yazımızın başındaki yargımızı açalım: Ali Emre’nin
şiir algısı, bu eserde çokluk dış dünyaya ayarlı, dış gerçekliği temel alan bir
şiirsel ve düşünsel zemin üzerinde yükselir. Bu zeminin yapıtaşları aşk, devrim
ve özgürlük duygusudur. Ali Emre’nin şiir kulağı aşk ve devrimden yana çalışır.
Özgürlük, siyasi baskı biçimini alan rejim algısından kurtuluşu imler, bunun
yanında özgürlüğün bir diğer yönü ise esaret altındaki Müslüman toprakların
işgalinden kurtulmanın şiirsel işaretlerini taşır. Ali Emre, şiirsel-eleştirel-estetik
gereçlerini bu yapıtaşlarıyla sarıp sarmalar, bir düzene (mısra düzeni), bir
biçime (dolukmuş, sert, sarsıcı bir söyleyiş biçimi), bir biçeme (yüksek sesle
özgürlüğe vurgulu eleştirel ses), bir anlama (zulme rıza göstermeyen muhalefet)
kavuşturur.
Yorumlar